Ben mutluyum seninle
Peki sende mutlumusun benimle
Hep yanımdaydın kötü günlerimde
Unutmadım hiç, seni hep sevdim her halinle
Peki sonsuzluk diyarına göç edermiyiz
Birlikte vakti gelince?
Benim ilk kararım sendin
Sonraki kararlarım hep senindi
Ben hep mutlu etmek istemiştim seni
Ama imkanlar buna hiç izin vermedi
Senden öncem hiç olmamıştı
Sanma ki senden sonram oldu
Belki meraktan birkaç arayışım oldu
Ama inan aklımda başlayıp aklımda son buldu
Bu beden bu yürek bu ten hep senin
Sen zaten benim kölem gibi görsende kendini
Aslında köle olan ben efendi olanda sendin
Bilmiyorsan öğren seninle her anım özeldi
Ve sonsuzak dek sürsün diyeceğim kadar güzeldi
Geçmişli konuştuğuma bakma halende güzel
Ve seninle olduğu müddetçe hep güzel ve hep özel
Sen kendini nasıl görüyorsun bilemem ama
Benim gözlerimde meleklerden yok farkın
Birkaç eksiğin olabilir belki ama olsa olsa eksikliğin
Belki onlar gibi olmayışının tek nedeni kanatsızlığın
Sen bilemezsin elbetteki aklımdan ve ruhumdan geçenleri
Ben desemde sen bunu anlamazsın anlasanda inanmazsın belki
Sen gelsen bir kez daha dünyaya biliyorum ki bir daha seçmezsin beni
Ama ben binkezde gelsem dünyaya yine seni seçerdim inanki
Evet yaşadıklarım ve sana yaşattıklarım iyi olmayabilir
Ama bende seninle aynı şekilde yaşadım farkı kim bilebilir
Sen herşeyi kafaya takıp kendini üzerken
Benim seni teselli etmeye çalışmam neyi kanıtlayabilir
Yalanlarım oldu elbette sana karşı
Ama diyemem ki bunlar pembe yalanlardı
Benim için yalan yalandı ama sana karşı söylenmesi lazımdı
Sana söylerken sanma ki çok mutluydum
Kendimi kurtarmaya çalışıyor gibi gözüksemde
Aslında ben yalanlarımla seni mutlu etmeye uğraşıyordum
Dedim ya senle ben bir çok yönden farklıyız
Sen herşeyi kafaya takıyordun olmayacak hayaller peşindeydin
Oysa ben hayatın içinde ve hergün çemberinden geçmekteydim
Sana o kadar bağlanmıştım ki her zerremle her hücremle
Ben çemberden tek kendim geçtiğimi sanarken
İstemeden de olsa sende geçiyordun bu çemberden benimle
Hayat bu işte herşeyi elinde tutamıyorsun
İstesende yapamıyorsun istemesende kaçamıyorsun
Bıraktığın yerden başlıyorsun bıraktığı gibi kalıyorsun
Hayat bu işte ne getirir ne götürür hiç bilemiyorsun
Sanma ki şimdi senden özür dileyip günah çıkarıyorum
Ayaklarına kapanıp af dileyip beni affet diyorum
Sen ki affetmeyi hiç bilmeyen ve beceremeyen
Kafandakilerini atmayı asla kendine yediremeyen
Kendince doğruları olup o doğrulardan başka doğrulara inanmayansın
Biliyorum ama aldırmıyorum hiçbir şeyine
Çünkü ben seni böyle kabul edip böyle seviyorum
Ne zamanlar geçirdin benimle belki daha da geçireceklerimiz geride
Diyorum ki alışsan artık bana kabul etsen benide böyle
Gerçi etmesende ne geçecek eline herşey zamanın elinde ama
Ben bir senin elinde değilim önce senin sonra zamanın elinde
Ve ikinizde rakipsiniz acımazlık yarışının içinde
Ne zaman pes edeceksiniz
Ne zaman vaz geçeceksiniz benden bilmiyorum
Belki birinizi kaybedeceğim bir gün gerçekten
Kazanan kim olacak bilemiyorum
Belki de ikinizi aynı gün kaybedeceğim
Ve bende o gün sona ereceğim
Bilesin
Kayıt Tarihi : 3.9.2014 16:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!