Kalem,kağıt bir de tüten çay gerek bize.
Sırtınızı dayayın,gözlerinizi dikin gözüme.
Hiçbir satırı kaçırmayın,hükmedecek dörtlüğe.
Yakın tarçın tütsüyü,kokusu yayılsın yüreğe.
Az anlattıktan sonra,aşk istersiniz kalbinize.
Ya da şair veya yazar olursunuz aşk hikâyeme.
Bir koku yayıldı ki etrafa,gözlerimden girdi içeriye.
Dolandı tüm bedenimi hasta etti kendisine.
Yeni bir dertti bu,hekimler çaresizdi tedaviye.
Ağzım kitlendi,açan anahtar bulunmadı kimsede.
Tek tesellim durmadan yazıyordum deftere.
Derdim aranıyordu yazıda,belli etmiyordum kimseye.
Annem sordu,sararıp solmuşsun sarılık mi yine?
Abim,canını sıkan bir şey mi var dalıyorsun derine?
Hocam,gel yanımıza neşe saçıyordun bizlere.
Hocalarım,bu aralar kısa tutuyorsun konuşmanı bizle.
Görmeyin şuan beni,çare buluyorum kendime.
Biz senleyiz burda,ama ben değilim kendimle.
Bir satır dahi yazamadık yine deftere?
Sorun da bu ya,hakkım yok anlatamıyorum kimseye.
Konuşulacak çok şey var gömüyorum içime.
Gönlümdekiyle çekip gidersem,teşekkür edin kendisine.
Böyle bir aşk görmedim daha önce kimselerde.
Anlatamadım bizi,beni dinlemeye gelenlere.
10.03.2025 Van/Edremit
Kayıt Tarihi : 10.3.2025 01:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!