Sen anlatamadığımsın
Her yerde gördüğümsün, maddeten olmayan
Canımı verdiğimsin,
Sen özümsün,
Sözümsün söylenmeyen
Binlerce kelime yetmiyor seni anlatmaya
Kifayetsiz kaldı yirmi dokuz harf, bir adını yazmaya
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Sen anlatamadığımsın
Her yerde gördüğümsün, maddeten olmayan
Canımı verdiğimsin,
Sen özümsün,
Sözümsün söylenmeyen
Binlerce kelime yetmiyor seni anlatmaya
Kifayetsiz kaldı yirmi dokuz harf, bir adını yazmaya
Kendimi unutsam da unutulmazımsın
Sevgili anla artık!
Sen anlatılmazımsın!
ODAMI ANLAMAYA ÇALIŞMADI BENİMDE ANLIYAMADIĞIM BU YÜREĞİNE SAĞLIK ZİNCİRLEME BU ŞİİRLERİNİZ BENİ HÜZÜNE BODU ASLINDA KARAMSARLIKLARIN ÜSTÜNÜZDEN KALKMASI DİLEĞİMLE
MÜZEYYEN BAŞKIR
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta