Anlaşmak zor, kavramlar dilimizde ayni

Anlaşmak zor, kavramlar dilimizde ayni
İzdüşümleri farklı iken zihnimizde
Diyalog değil konuşmamız
Monologa dönüşürken.
Anlaşmak zor, insan gel git
*----*
zaman ne kadar ıssız düşünceler sensizken
aşk yetim duygularda sen yokken
yarınlar işkence sen gelmeyeceksen
seni sevme(k) mek ölüm yaşarken
*----*
güneş oyunu oynuyorsun benimle
güneş olup etrafında gezen olmamı istiyorsun
yoruldum
güneştim bende unuttun
*----*
alıp başını gider mi gece martılar aniden neden öter geceleri
yıldızlar karanlığın gücünü gösterir
uykusuz olanlar evsizlerse sokaklarda
beni evde uykusuz gece öğütüyor
her an
*-----*
dokunmak tenine uykuya girmeden önce
rüyalarda seviyor sevmiyor falı tutmaktır
papatya tarlasında
seviyor sevmiyor.
*----*
yalnızlığı bilirim caddedeki insanların bir bir farkında olup
ve tepeden tırnağa yabancı olduklarını farketmektir
acıyı bilirim içinde ki kumbarada biriktirdiklerini
anlatacak kimseyi bulamamaktır.
Yokluğu bilirim
Onurla acı çekmektir.(yaşamaktır)
*----*
umutlar, kağıtlardan yaptığımız uçaklardı
bırakırdık rüzgarın kanatlarına
süzülüşlerini
dalgalanmalarını izlerdik
ve birden atardı rüzgar kanatlarından
düşüşlerine çaresiz bakardık
ya tekrar alır rüzgarın kanatlarına bırakırdık
ya da sıkılır uçurmazdık kağıt uçaklarımızı
bir kenara bırakır
belki yırtardık
umutlar, kağıtlardan yaptığımız uçaklardı
*----*
okumadığın kaçıncı mektup bu
yüreğimi satırlarının arasına gizledim
buruşturup atacaksın
iki damla kan akacak
görmeyeceksin

ayrılık ayrılık değildir
ayrılıkta ayrılansın
ayrılıkta ayrılınanın
dünya başına yıkılır
zaman gecmez
yol gitmez
dağlar geçit vermez
al beni yanına yar
yemirem
içmirem
konuşup
gülmirem
sensiz yar
al beni yanına yar
*-----*
karanlıkta görüntünü gösterebilir mi ayna
ne kadar yakınında olursan ol
ayna ışığa ne kadar muhtaç
nefes almak nefes vermek
yiyip içmek yürümek dinlenmek
ne kadar yaşamla iç içe olursan ol
hep aynı kalmıyor insan
insan Rabbi ne kadar muhtaç
sevmek sevilmek
ağlamak gülmek
düşünmek düşünülmek
geceleri uykusuz kalmak
huzur içinde uyumak
düşüncelerde sen varken
ruhum sana ne kadar muhtaç
*-----*
aramıza ressam uçurumlar çiziyor
geçitsiz sarp kayalıklar
adını haykırıyorum
çığlığa dönüşüyor
çığlık çığlığa
çığlık çığlığa
çığlığımsın

aramıza ressam dağlar çiziyor
karlı aşılmaz doruklar
adını haykırıyorum
rüzgara dönüyor
rüzgar rüzgara
rüzgar rüzgara
rüzgarımsın

aramıza ressam denizler çiziyor
uçsuz bucaksız
adını haykırıyorum
dalga oluyor
dalga dalga
dalga dalga
dalgamsın

aramıza ressam yaşamlar çiziyor
ayrılıklar hasretler ölümler
adını haykırıyorum
adıma dönüyor
adım adım
adım adım
hayatımsın
*-----*

sevdan bitmedi, bitmeyecek
ama bedenimi alıp gidiyorum
yada terk ediyorum
yalnızlığın çarpmada sıfır
hangi aşka sevgiye
sevene çarpsam
elde yalnızlığın kalacak
biliyorum
ama bedenimi alıp gidiyorum
ya da terk ediyorum
*------*
kar boran bastı
yüreğim ayazlandı
kar taneleri gibi tipilerde
savruldum
sigaram gibi
duman duman yandım
sensizlik zamanında
ateştin yandın külün oldum
seldin aktın kumun oldum
gündün gittin gecen oldum
sensizlik zamanında
aklımda anılar kurt
dilimde kelimeler puşt
geçmedi yıllar
dönmedi kuşlar
gelmedi bahar
sensizlik zamanında
bakışlarındasın insanların
sensizliğimi konuşur herkes
şarkıda sen
şiirde sen
sensizlik zamanında
bir gün haykırdım
bıraktığını
terk ettiğini
çıldırdım
sensizlik zamanında
*------*
karanlığın ortasında bırakıyorsun konuları
sevgi bilmece değil ki
karışılmasından nefret ettiğini söylerken
sevginin iç tüzüğünden gelmiyor mu kıskançlık
susmamı beklemen benim yok olmam değil mi
sen gideceksin gözlerini alıp
git kalman şartlarına bağlıyken
kalsan da yok olan benim gitsen de yok olan ben.
Düşünce yanlızlığı
Geceden sabaha taşıdığım
Hayallerim, gerçeklerim
Çakmaktaşı gibi
Birbirine sürtünen
Yüreğimden sızan acım
Doğal gaz
Ansızın
İnfilak edeceğim
Sana dair
İnfilaaaakk
Düşünce yalnızlığı
Geceden sabaha taşıdığım
*-----*
Çocukluğum aklımda
Kayalıklara gider
Uzaktan geçen
Karayolunu
İzlerken
Taştan yaptığımız arabalarımızı
Sürerdik
Arada bir geçen
Arabalardan
Birini benim diye tutar
Binmediğimiz
Bilmediğimiz
Şoförlüğümüzle
Arabaları sürerdik

Çocukluğum aklımda
Gün ortasında inerdik dere kenarına
ceviz ağaçlarının
Söğütlerin
Kavakların gölgesinde çimerdik
Her çocuğun bir ağacı vardı
Ve sevgililerimizin adı vermiştik
Dokundukça
Gördükçe
Hep sevdiğim kız aklıma gelirdi
O benim duygularımdan habersizdi
Bilmediğimiz
İsteklerimize aşk diyiyorduk

Çocukluğum aklımda
Akşam yemeğinden sonra sokağa iner
Göz yummaca oynardık
Ebeye karanlığın içinde yanan ihanet ateşiyle
Tuzak kurar tekrar tekrar ebe yapardık
Ağlardı zorundan
O bunu şansızlığı sanırdı
Oysa oyunun içinde oyundu
Bilmediğimiz
Yarınlarda yaşamında
Karanlıkta ki biz olduğuydu
Hepimiz hayata karşı ebeydik
*-----*
Yenebiliriz korkularımızı
Ya yalnızlığı
Karanlık gibi kapsar her yanı
Ve aydınlık da olsak
Yıldızlar gibi yalnızız
Yenebilir miyiz yalnızlığı
Gözlerimi kapatıyorum
Yok oluyor dünya
Işıklar görüntüler gölgeler
Ve duyu organlarımı kapatsam
Uyusam yalnızlığı yenebilir miyim
Uyku yaşamdan çalınan zamandı
Uyku anlamsız rüyaların başlangıcıydı
Uyuyorum uyuyorum uyuyorum
yalnızlığım bitiyor
Yeniyorum yalnızlığı yeniyorum yalnızlığını
Ama birden rüyaların ihaneti başlıyor
Sen geliyorsun özlemin kuduruyor
Senin sözlerin senin gözlerin doluyor dünya
Ve yalnızlığın yeniden başlıyor
Uyku çaresiz yalnızlığın yanında
Yenebiliriz kokularımızı
Ya yalnızlığı
Her yol denendi bu güne dek
Ölüme gidenler gelmediler
Yoksa ölümde mi yalnızlığı yendiler
Yenebiliriz yalnızlığı
*-----*
sevgi içime hep bir korku eker
kaybetmenin gölgesindedir sevgi
seni ekmedim içime sevmedim
tutku yaptım aşk yaptım seni

hayat zaman değirmeninde öğütülmekti
unundan pişirdiğimizde elbette hayat
seni nakış nakış işledim yüreğime
boşluklarına astım uzayın söküp seni
*------*
yarınlarda hayal edemesem de
hayal edemeyeceğin kadar seviyorum
dün gecemi çığlığa boğan
gözlerimi kanatan
uykumu bölen
dünümdeki seni
yarınlarımda görmek istiyorum
*----*

ayrılığın gecesine düştüm
kendimi elimle
uçurumuna attım yüreğimin
yalnızlık sağnağındayım
ağlama gözlerim
gecenin ardı gündüz
ağlama yüreğim
yaşamda sabır gerek
ağlama ağlama
hüzünün gölgesi altında
soldu güller
savruldu rüzgarda
ömrün yaprakları
ağlama gözlerim
gecenin ardı gündüz
ağlama yüreğim
yasamda sabır gerek
ağlama ağlama
*---*
seni sevmek var ya
zifiri karanlıkta
dikene değmeden
bülbülü uyandırmadan
gonca toplamaktı
elim paramparça
bülbüller çığlık çığlığa
acı ciğerimde
düşünceler uykuyu
öldürdü gözlerimde ama mutluyum yinede

*----*

hüzünün gölgesi altında
soldu yaprakları
ömrüm savruldu rüzgarında
ağlama gözlerim gecenin ardı gündüz
ağlama yüreğim yaşamda sabır gerek
ağlama

ayrılığın gecesine düştüm
kendimi ellimle ucurumuna attım yüreğimin
yalnızlık yagar üstüme
aglama gözlerim gecenin ardı gündüz
ağlama yüreğim.
*----*

yeşil gözlerini bir bakışta içtim
Sıcak olmalıydı tenin kahve gibi
Kahve gibi koyu ve doğurgan sohbetlerin
Telvesi tam kahve gibi kadınsın
Aydınlık yüzün gizliyor sanıyorum
Hayallerini...
Gizem katıyordu bu yanın daha bir
gizemin arzularımı kuduzlaştırıyordu
takılıp kalıyordum sana

yeşil gözlerini bir bakışta içtim! ..........
….
..
.