Anlarsın Dostum Şiiri - Erdal Yeni

ANLARSIN DOSTUM

Dokunma dotum bana, sen de yanarsın
Dertlerim hançer olur, göz, göz kanarsın...
Alkolle yıkar, sigarayla dağlarsın
Ağlarsın dostum, kanlı kanlı ağlarsın...

Sarhoş olsam da, yıkılırım sanma sakın
Dertler üstüme gelirken akın, akın
Gün sayıyorum bir, bir, ecelim yakın
Oturma dostum yanıma, kalkamazsın...

Oturursan masama, sözümü kesme
Yanan bağrıma, söndürmek için esme
Sitemime kızıp, ne olursun küsme
Anlarsın dostum, bir gün beni anlarsın...

Mademki kararlısın, oturup dinle
Şunu bil; kalp gözü silinmez mendille
Dayanamazsan "sus" de, kızmam, yeminle
Ağlarsın dostum, yağmur, yağmur ağlarsın...

Yüzüme gülerek, sıtımdan vurdular
Goncamı koparıp, dalımı kırdılar
Baykuş misali, her yanımı sardılar
Anlarsın dostum, dinledikçe anlarsın...

Beni hep, sevdiklerim ile yıktılar
Zehir olup, damarlarıma aktılar
Yıkıldı sanıp, kınaları yaktılar
Anlarsın dostum, anladıkça ağlarsın...

Bazen esip gürledim, bazen de sustum
Feleğe boyun eğip, kadere küstüm
Kimseye değil, inan kendime kastım
Anlarsın dostum, isyanımı anlarsın...

İşte, ıstırabımın bir kısmı böyle
Bundan sonra işim olmaz, evle köyle
Ne geçiyor aklından çekinme söyle
Ağlarsın dostum, çektiğime ağlarsın...

Istırabımı, kadehlerle dağladım
Sabrımı taş edip, tesbihe bağladım
Ayılınca çekip, sarhoşken salladım
Anlarsın dostum, belki beni anlarsın...

Bu meyle son sigaramızı yakalım
Geç oldu vakit, kovulmadan kalkalım
Bu gün hesaplar benden olsun bakalım
Anlarsın dostum, ayılınca anlarsın...

Gelirsen yarın, bir daha buluşuruz
Bıkmam dersen, içip, içip konuşuruz
Hesabı yıkamam sana, bölüşürüz
Kızarsın dostum, ufak, ufak kızarsın...

Yağmura kar'a aldırmayıp gelmişsin
Kadehi doldurup, mezeyi sermişsin
Hesabı, ben gelmeden, peşin vermişsin
Değersin dostum, anlatmaya değersin...

Gece gündüz ayrılmazlardı çevremden
Yorulmadım hiç, asla bıkmadım birinden
Söyle... bıkarmı insan sevdiklerinden
Kızarsın dostum, aptallığıma kızarsın...

İnsan, düşünce daha iyi anlıyor
Eşini dostunu, gözünden tanıyor
Her birini, binlerce küfre sarıyor
Söversin dostum, elbet sen de söversin...

İşte budur, Erdal'ın hayat hikayesi
O'ndandır yalnızlığa sürgün yemesi
Yani dostum, sebepsiz değil içmesi
Anlarsın dostunu, içtikçe anlarsın...

Yoksa dinlemekten yoruldun mu dostum
Dahası olsa da, lafı kısa kestim
Kimseye değil, kara yazgıma küstüm
Anlarsın dostum, sebebini anlarsın...

Benden bu kadar, müsadenle gideyim
Gerisini ne sen sor, ne ben söyleyim
Olur da, ararsan, on'uncu köydeyim
Bulursun dostum, beni orda bulursun...
*Bırak... şu yalan dünya, zalimlere kalsın...*