Anlarsın Şiiri - Hamza Süngü

AN’LARSAN !

Aşıktan maşuğa varan o yollar
Fedayı can ile koştuğun kollar
Ümit meyvesiyle eğilen dallar
Apansız kırılınca bir gün anlarsın

Cenneti görürken duru bakışta
Bir seyre dalarsın aşkta akışta
Cehalet denilen o sarp yokuşta
Tükenip yorulunca bir gün anlarsın

Baktığın her sima güle dönerken
Kainat dilince seni överken
O sırlı güzeli sende severken
Sebepsiz darılınca bir gün anlarsın

Muhabbet demiyle bir sarhoş iken
Sevdanın yurdunda gönlün hoş iken
Güllerin yerine tutup mor diken
Ruhuna sarılınca bir gün anlarsın

Baş gözün görmezse kalp gözünü aç
Huzurun hazırda bilâ ihtiyaç
Bir mahcup edayla olurda muhtaç
Kemale varılınca bir gün anlarsın

Ne yolun yolcusu ne yollar biter
Kendinden bildiğin kendinle yiter
Bildiğin ne varsa bilene katar
Yokluğa karılınca bir gün anlarsın

Bir an imiş yaren ile yabancı
Hakta birdir doğru ile yalancı
Bitti ise sende başka inancı
Ölmekte dirilince bir gün anlarsın

Anlamak yok anlayan yok andayız
Çok suretli Canan biziz candayız
El an yokuz hem de varız şandayız
Gönülden sorulunca bir gün anlarsın

Biz müflis kullarız sözümüz misal
Temsili ifade hasretle visâl
Teberrük saiki say sözüm,isâl
Harfsiz söz verilince bir gün anlarsın

Geçenle geçeriz kalanla kalır
Bir murad bilmeyiz ol’an hep olur
Her Esma kendince bizden şan alır
Hesabın görülünce bir gün anlarsın

Ademin toprağı çamur değildi
Kainat ol sırra secde eğildi
O demde bizlere bir nur dağıldı
Ol devre girilince o dem anlarsın

20.10.2025