Anlar öğütür Şiiri - Akif Tütüncü

Anlar giyinir elbisesini, mazi açılınca içine.
İki lastik arası atılan avludaki dokunuşlar
Parçalar örümcek ağlarını.

Utancından tozlar kalktı dersin, gözyaşlarını saklarken.
Ne çok toz birikmiştir güneş yanığı.

Ne zordur bilmez yaşamayan, insan ölümünü saklamak ağlar da.

Her toz kalkışında,damla damla müzik kanadı.
Gölgelerini çalar tek nota halinde

Hayata direnen beden, her esişinde
Oyuk içinden çıkar, anı sığıntısı.

Yeni bedenler arar ıslayacak

Sözcüklerden kurulan evlere sığmaz
Çatısı kırık, kelime tanesi.

İzlersin, büyüsün cümle olsun diye taneleri.
Değirmen taşıdır,öğütür artık anlar.