Anlar Şiiri - İsmail Türkmen

Yanaklarına dizildi gamzeler
Mutluluğa coşkun koştu yürekler
Vuslata gonca gonca yöneldi dilekler
Aynı duygu ile beslenirken düşler
Bir gün yağmur yağar bir gün kar düşer

Bahar havası gibi bizde düşler
Böyle olmalı can dostluk der hisler
Bir sevgili kadar hisli dost kadar sadık bizler
Bazen sevgi bazen dost gibi bakar gözle

Güzelliği gider gönülde oluşan bağlar
Ne güz telleri engel ne aradaki dağlar
Can onun her gülüşü biraz daha bağlar
Sevgi yaşar can dostluk yolunda canlar
Güz gülü taçlarına yazar sevdasını anlar