Anlamsız Zaman Şiiri - Samet Bölükbaşı

Yâ nasip yâ kısmet
Oltada balık gibi zaman
Düşünce deryalardan derin
Bir bilinmezliğin içindeki sessizlik
Yürek keskin canından geçer can fedakar
Vazgeçmek sana doğru arta kalanı ömürden
Yürürken ihanetin ormanında yaralı bir kurt gibi
Düşmek dosta düşmana karşı
Acı olurdu olmasaydı masum gülüşlerin
Hâlden gönüle koşmazdı deli taylar
Sonsuzluk pınarından sunmazdı sâki
Dilim şiire dönmezdi
Bıçak sırtı bölünmezdi yollar hasretine
Nefesim gece ile gündüz arasında kalmazdı
Korku ve umut uyanmazdı uykunun derininden
Nasıl alev alırsa ateş küllerinden
Dönmek bir daha tövbeler tövbesinden
Son noktanın sonrasında bulmak geceyi kan uykusunda
Uyandırmak vakitsiz rüyalara gözlerinin içinde
Uçurumda derinde düşerken kendi halimde
Kaybettiğim yerde buldum seni boşlukta
Aşkta uzakta ecel tuzakta ufukta
Takılı kalmadan son nefes boğazımda
Varlığında kaybolup bulurmusun beni yokluğumda
Kör karanlığına inat insanlığın
Çevirip yüreğini bakarmısın gözlerime
Benliğini aşar mı mısralar gün geceyle buluşur mu
Yalnızlık düşer mi tahtından bir seher vaktinde
Anlamsız bir zaman kaybolurken gölgende
Vazgeçermi hayaller gerçekten
Dönermi sırtını düne bugüne olmaza