Burası bedenini bıraktığın yer , bir geçiş kapısıydı belkide senin için...
Çini'leri çok severdin civit mavisinide ve maviyle alakalı her şeyi..
"Bir keresinde firavunun mavisinden" bahsetmiştin bana... cok saçma gelmişti biliyor musun?
Yorgundun... mental olarak , iyice sessizleşmiştin... İnsanların seni anlayamamasına bile üzülemiyordun artık...
Gerçeklikle alakalı konuşmalarımızı ve bir daha zamanda geriye dönemeyeceğimizi gayette iyi biliyordun...
İnsan neden pişman olur? diye sormuştun ya.
"Belkide yeni bilgiler olmasaydı kimse pişman olmazdı" dediğimde... kocaman gülmüştün...
Kayıt Tarihi : 27.7.2025 11:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!