zamansız sevmelerim oldu
yaşadığım pişmalıklar dizboyu
sonu gelmez yollarda boşa atılan adımlar
ve hızlıca geçen gencliğim
boşluğundaydım dünyanın
düştüm ve her yanım agrı ve sızı içersinde
insanlar kendi halinde ve unutulmuş değerler
yaşatılmaya çalışılıyor ücra köşelerde
bazen kızıyorum kendime ya ben çok yavas değişiyorum yada dünya hızlı
fazla mı ciddi alıyorum hayatı anlamıyorum.
Ümit
Kayıt Tarihi : 16.4.2008 15:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Ve şiir yazan ve okuyan bir insan diğer insanlardan daha farklı bakar ve süzer hayatı...
TÜM YORUMLAR (1)