Ateşten bir gömlek gibi sırtımda sanki bu yük,
Bir türlü atamadım dertlerim benden büyük.
Açıl susam açılla açılıverse dünyam!
Ne derd kalırdı ne gam, gerçekleşirdi rüyam.
Sevgi dolu bu dünya ziftlerin batağında,
Çırpındıkça batıyor riyâkârlık ağında…
Gözüne baka baka anlamaz, desem “yeter! ”
Taklacılar türedi, dalkavuktan bin beter.
Zindan oldu ah dünyam karanlıklar ağında!
Kargalara yem oldum bülbüllerin bağında…
Söyleyemem, dünyamı zindan eden nedeni,
Ne olur ısrar etme, anlamaz kimse beni.
Yazan : Halil Ahsen Turabi
(yazım tarihi: 19 / 09/ 1999)
Halil Ahsen TurabiKayıt Tarihi : 6.7.2008 18:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



TÜM YORUMLAR (1)