Beni bekliyor yârim dünyadan en ötede
Kara toprakları köprü kılmış kendine
Fakat çok geç kavradım onun yerini
Yıllarca aramıştım onu cihân-ı denâette
Sebebi kimsece malûm olmayan bir döngünün içinde
Sürüklenip duruyordu şu ceset, kendini diri sanıyordu
Yok olmuş bir ünsiyet, yok olmuş bir ins;
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta