Anlamadın Şiiri - Toygar Uludüz

eğil dalga bükül demir
güzelliğin gerçek değil
vuruldum beynimden,
güzelliğin gerçek değil

milyonlara bölündü ruhum
bir cümlen ile hem de
kaybettim, bende değil şuurum
hâla bir selamını esirgesen de

seni sana anlatmak istemiştim
açtığın boşluklara bir bak diye
nereleri doldurduğunu gör istemiştim
haykırışlarımla seni sevdiğimi gör diye

ama yazık ki gurur önemliymiş bu memlekette
gönlü alınmaz bir erkeğin, kırıkları eve paketle
tek istek mutluluktu seninle ve olsaydı sana dair
yine benden kalanları ezdirme kimselere

bekledim, anlamanı ve bana yettiğini
bencil fikirlerin baş rolü ben miydim kader mi
sevgimi esirgemedim hiç, senden sakınmadım
küçükken sevildiğim bir hayatta sever misin beni

ben babam olsaydım severdim beni, özür dilerim
parlak sarı bir çocukmuşum, kiraz dudaklarımla
seni öpmek için sabırsızlanırmışım o yaşlarda bile
ama sevilmeyi öğrenememişim, özür dilerim

belki hiç yoktan oldu olup biten ve olamayanlar
sırtımda bıçaklar gezerken sevgiyi nasıl anlayayım
bir binanın 7. katında çıkan olaylar, bitmeyen kavgalar
belki çoktan, çok çoktan kaybetmişim seni ne dersin?

hiç kazanamamış gibi, biz bitmemiş de olmamışız gibi
kelamların öyle diyordu bana, bağırıyordu hep
asla dinlemedi ve dinle diye bakışların ısrar etti
hakir gördüğün ve bana dair her şeye bakışın gibi

insan sevdiğinden duymak ister, hissetmek
bir iltifatı bile cımbızla almamayı mesela
ama bencilceymiş bunu istemek, tamam öğrendim
ve aşkın bana göre olmadığını kabullendim

ey ben ki sevgisiz büyüyen o kalın ruhlu canavar
hangi cüretle değerli birine vuruldun?
sen kimdin ki sevmeyi bilmeden denedin sevmeyi?
boyunu aşan bir işe neden soyundun ki ?

anladım haddime değildi mutluluğu istemek
ama sorsan en çok ben hak ederdim
bana nasıl hissettirdiğini söylemek bile
sana zarar verdiyse özür dilerim, sen hissettirdin

özürlerim bitmez benim ben gideyim
hiç var olmamış hatta olamamış gibi gideyim
bırak beni diyesim var ama tutmuyorsun bile
hepinize eyvallah, ben sadece gideyim

çünkü gördüğüm şey gitmekti sadece
o yüzden sırtını görmeye dayanamazdım
anlamadın, yanında gardımı indirdiğim tek sen,
o sevilmeyen çocuğun sevilmeyi beklediğini,
anlamadın.

anlaşılamamak mı derdin sanıyorsun ?
senin derdin ben değilim ki
bankamda milyonlarım ve ferah bir yaşamım olursa
bir kahve için yine rahatsız ederim seni

yoksa çabanın ne değeri var başarısız olduktan sonra
her açıdan ve her konuda verilen savaşların
ne önemi var ki yararlı değilse, değil mi ?
inandığım kişi olmayınca
inandığın kişi olmadığını anladım

senin olsun rahatların en rahatı
ve her kulvarda geç beni
ben hiç savaşmadım seninle
hatanı bile destekledim aksine

önemsendiğindendi, kendini önemsemediğini düşünmen
düşünmene gerek mi vardı ki? faydalı değilse
bu kadar rasyonel düşünceler arasında aşk ha
seninki çocuk masalıydı, bakışların bile.