içimden koparıp attığım kabukları
bir deniz bildi, bir de sen..
yap/a/madığın;
o kabukların karada dayanıklılığı
yoktu,
dalgaların sertliği idi
ince dokusunu sağlam kılan.
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Duygu yüklü şiirinizi
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
Çok teşekkür ediyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta