Yavaş yavaş anlamaya başladım,
Beni sevmediğini beni istemediğini,
Ama ben biliyorum oysa sen söyleyemiyorsun,
Buraya kadar diyorsun bir türlü açıklayamıyorsun.
Artık anladım beni kabul etmiyorsun,
Bilmiyorum belki benden utanıyorsun,
Belki de hayatında başka biri vardır kim bilir,
Ne arıyorsun ne de soruyor, acaba ne yapıyor,
öldü mü kaldı mı yaşıyor mu? Hiç aklına geldi mi?
Sana itiraf etmeliyim yorgunum,
Kendimi yıllanmış şarap gibi yaşlanmış hissediyorum,
Ben kendimi yaşayan bir ölü gibi görüyorum,
Ne varlığım belli ne yokluğum.
Ömrüm hep sevmekle geçti, seni sevdim,
Bahçedeki çiçekleri,gökteki ay’ı yıldızları sevdim,
Şimdi sevecek hiç birşey kalmadı sigara ve şaraptan başka,
Anladım nasıl bir yaratık olduğunuzu,
Siz insanların, ne mal olduğunuzu çok iyi anladım.
13 Ekim 2002 - Karaman
Zafer ÖzkayKayıt Tarihi : 2.8.2006 17:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kız arkadaşımdan ayrıldığım ilk günlerde yazdığım şiirim

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!