Bu şehirde sensiz yaşamak,
Nefes alamamak gibi,
Sınırları çizilmiş bir alana hapsolmak gibi,
Elini uzattıkça uzaklaşan bir hayal gibi.
Gece olur, uyuyamazsın, korkarsın iç dünyandan
Uyursan uyanamazsın
Gözlerin açılır ağlamaktan duramazsın
Nefes alacak halin yoktur ama yaşamak zorundasın,
Ne zaman aynıdır, ne de şartlar , doğrulamazsın.
Ne zormuş zaman akıp geçerken sadece izlemek,
Elleri bağlı olmak nasılmış çok iyi anladım,
Zamanın geçmesi bile acıtır mı insanın yüreğini,
Bu bile ağır bir cezaymış çok iyi anladım.
Yılların sensiz geçtiğini ve ömrünün bittiğini düşündükçe yaşarken ölüyorum,
Anlıyorum insanın canının yanmasını ve hiçbir şeyin buna iyi gelmemesini,
Sadece özlüyorum elimden bir şey gelmiyor
Kahroluyorum pişmanlıktan
Bekliyorum ya seni ya da ölümü
Hikmet Tuğrul TEKELİ
06.10.2024
Kayıt Tarihi : 7.10.2024 14:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!