çocuk aklımızla büyüttük büyüklerin kavgalarını
onlarda büyütmüşlerdi çocuk akıllarıyla
büyüdük bizde büyüttük büyüklerin kavgalarını
büyümek küçülmekmiş büyüyünce anladım.
çocukta merhamet olmazmış babamdan tokat yediğimde anladım
yaşlandıkça küçülürmüş insan
ölüme yakın ağlamanın
geçmişten gelen pişmanlıklar olduğunu anladım.
güçlü hissettiğimde kendimi yalnız olduğumu anladım
aşık olduğumda mutsuz olduğumu
uykum geldiğinde direnmemin
yeni bir güne hazır olmadığımdan olduğunu anladım.
çocukları neden sevmediğimi çocuğum olduğunda anladım
onları o kadar çok sevdimki daha önce çocuk olduğumu hatırladım
büyükler küçüldükçe çocukların ne kadar büyük olduğunu
dünyanın genç tanrının yaşlı olduğunu anladım.
Kayıt Tarihi : 8.4.2013 15:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!