Anladım
kafseteki kuşu uçurmak
özgürlük değidi
özgürlük; titirek bir kımıldanıştı
sonra
yitilmekti ansızın bir sabah
Bildim'ki
Tüten sonra kaybolan bir dumandı iyilikler
iyiliklerim büyüdükçe ben küçülüyorum
sonra kayboluyorum,
onlarsa göklere uzanıyor
Öğrendim
kafesteki kuşu uçurmak
iyilik değildi
özgürlük ise sabretmekti...
Kayıt Tarihi : 30.11.2000 15:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!