Anladım 2 Şiiri - Gürkan Bulut

Kıramadım kimseleri
Herkese doğruyu söylemezsem
Eksilirdi
Soluduğumuz hava
Yine de sevdiklerim için
Bir orta yol bulmayı uğraş edindim
Pazarlık yaptım tanrıyla…
Bütün şimşekleri üzerine çeken
Bir bacaydım
Ve
Dumanı doğru tüten…

Arazisi elinden alınmış
Yağmuru yabana yağan
Sahipsiz köy gibi
Harabelerini içimde taşıdım
Bitmiş hısımlıkların, arkadaşlıkların…
Yola düşerken bile
Yolcu eden bendim kendimi…

Giderken
Kurulmuş son
Sofrayı
Yanımda taşıdım
Ve
Ayrılıkları
Uğradığım haksızlıkları
Hep
Kaderden bildim…

Anladım
Hiç kimse hatırlamıyor
Buruk bir sevinçle
Mavinin griye çaldığı o akşamı
Herkes
Bütün kitaplarını okuduğum
Yazarları benden
Daha iyi tanıyor
Anladım
Herkes her şeyi biliyor…

Sessiz eğlencelerde
Dans etmem
Beklendi benden
Ritimsiz
Halaya durdum
Yine de kara çıkarmadım
Hiç kimsenin yüzünü

Taşı taşa sürtüp ateş yaktım
Halkım kerameti
Prometheus’ta aradı
Yaktığım ateşi koynumda söndürdüm
Geriye bir şairlik
Ve göğsümdeki yara kaldı…

Anladım
Son varisini de kaybetmiş
Bir monarşi gibi Dünya…

Anladım..!