Ankaranın yokuşları Şiiri - Nedim Uçar

Can evimden vurdu beni,
Bir güzelin bakışları.
Genç yaşımda yordu beni,
Ankara’nın yokuşları.

Görünüşte belli etmez,
Yürümekle asla bitmez,
Tırmanmaya gücüm yetmez,
Ankara’nın yokuşları.

Dikmene çökünce duman,
Ciğerlerim çeker aman,
Dinlenmeye vermez zaman,
Ankara’nın yokuşları.

Çankaya’dan Kızılay’a,
Çoğu vakit indim yaya,
Muhtaç etti beni suya,
Ankara’nın yokuşları.

Protokol yolu Cinnah,
Görenler çekiyor eyvah,
Nefesimi kesti Billah,
Ankara’nın yokuşları.

Nedim Uçar yorgun düştü,
Yollarından geldi geçti,
Gençliğimi erken içti,
Ankara’nın yokuşları.

Dr. Nedim UÇAR