Ankara'nın Bağları Şiiri - Kerim Bulat

Ankara'nın o bağlarını,
Gezmek geldi şimdi içimden.
Tepeleri ve dağlarını,
Süzmek geldi şimdi içimden..

Eski günleri asırları,
İnsan özler, yeşil kırları,
İnci inci, bu satırları,
Dizmek geldi şimdi içimden..

Akıl denen şey iki hece,
Her harfi sır, birer bilmece,
Bilemedim gündüz ve gece,
Çözmek geldi şimdi içimden..

Hasret üzer, yollar gözlenir,
Kalplerde vuslat gizlenir,
Can katanlar cana, özlenir,
Sezmek geldi şimdi içimden.

Şerbet katmış, şefkât suyuna,
Muhabbeti takmış boyuna,
Bu şiiri, "canım" diyene,
Yazmak geldi şimdi içimden..

İki kardeş misali ile,
Güzel gönlün cemali ile,
Sarhoş olup hayali ile,
Sızmak geldi şimdi içimden..

Bir meşale var gözlerinde,
Güller açmış nûr yüzlerinde,
Derya gibi hoş sözlerinde,
Yüzmek geldi şimdi içimden..

Hiç bir vakit, hiç dolmaz yerin,
Bir başkadır, bende değerin,
Tuvallere yüz ve ellerin,
Çizmek geldi şimdi içimden..