Ankara’da - Gönül Valizi

Biliyorum,
Ev arıyorsun Ankara’da.
Umarım gönlüne göre bulursun.
Arkadaşlar da…
Hatta bir sevgili
Hayatın bitmez yoğunluğunda.
Hakkındır.
En çok senin olmalı bu nasip,
Mutluluğun huzurunda.
Biliyorum,
Gideceksin buralardan
Selam söyle Ankara’ya
İstanbul’dan,
Arkadaşımı üzmesin.
Biz koca İstanbul
Kıymetini bilemedik.
Biliyorum,
Sen çok sevmiştin.
Tüm güzelliğinle
Tartışılmaz tatlılığınla
Gönlünü açtın bize.
Adam olup
Seni mutlu edemedik.
Affet diyemiyorum,
Yüzümüz yok,
Gül yüzünü güldüremedik.
Tuz biber olduk,
Yaşanası anlamına.
Belli ki sana ayıp ettik.

Biliyorum,
Ev bakıyorsun Ankara’da.
Başkent tatlanacak,
Değer kazanacak,
Hele hele
Mesaini paylaşacağın şahıslar
Ne yalan söyleyeyim
Kıskanıyorum.
Biliyorum,
Gideceksin buz gibi.
Bırakıp İstanbul’un elini
Gönlüne dokunacaksın Ankara’nın,
Şiir yazar gibi.

Üzgünüm düş perisi.
Tahmininden biraz fazla.
Oysa hazır değilim senden sonrasına.
Biliyorum,
Gece gibi,
Ayaz gibi,
Sensizlik gibi
Bir derdim daha olacak.
İlk defa unutulmayacağım halbuki
Nasıl desem
Anlatsam sana
İnmeden fazla derine
Şöyle ince ince
Hatırı bir hayli birikti be arkadaşım!
İçirdiğin kahvelerin.
Nasıl unutabilirim!
Biliyorum,
Vakit düştüğünde kıvamına
Veda edeceksin.
Gerçek şu ki
İstanbul’dan Ankara’ya
Gönül valizinde birilerini götüreceksin.
Ve maalesef o birilerinden değilim.
Ne ettim eyledim, bunu becerdim.
Ne varsa bitiren İstanbul’u sende
İçinde biraz ben de varım.
Belki haddimi bilemedim,
Belki yerimi…
Nihayetinde kaybedenlerdendim.
Şimdi Ankara yaşayacak tarihi,
Ve bir daha asla göremeyeceği güzelliği.
İstanbul seni kalbine gömecek,
İstanbul seni çok özleyecek,
Bu İstanbul var ya!
Sokak sokak bitecek.

Biliyorum,
Ev bakıyorsun Ankara’da.
Umuda bir kapı,
Yarınlara umut.
Ankara dolu dolu varlığınla,
Ankara mutlu…
Ve biz ardından
Karanlık, kapkaranlık yaşıyoruz İstanbul’u.
Gözü yaşlı biri,
Oturduğun koltuğa bakıyor.
Yürüdüğün koridorlarda
Nefes almaya çalışıyor.
İlk defa yaşıyor
Sabahları bu boşluğu.
Dizleri titriyor,
Göğsünde kor ateş,
Titriyor sesi derken
“Nerelerdesin arkadaşım! ”
Biliyor ki o artık gelmeyecek,
Ne sesi olacak içini rahatlatan
Ne bakışları…
Çünkü O artık
Ankara’nın zamanı.

Biliyorum,
Ev bakıyorsun Ankara’da!
Ne diyeyim,
Hayırlı olsun güzellik.
Mutlu ol! Güzel yaşa!
Ankara’da

15.02.2017 16:40