Bu yazında ekibinde saz olduk dövmeli ve üflemeli,
ben dertlerimi oflayıp poflayıp üfledikce felekte kafamıza kafamıza vurup ritm tutturuyor.
Bilmem ne zaman usta eline alıpta bizi telli sazlarıdan yapacak, biri karnımızı gidıkladıkca gülelim.
Ve gıcıklıkya ben üfledikce dertlerimi bir kaç talihsiz kozana çarpıyor, yapraklar havada ölüm hüznüyle süzülürken sevgililerin kafasına kompeti gibi dökülüyor,
Ve ben hüzün dedim ya az önce aklıma bir den bir kara çalındı,
kara deyince bir van kedisi geçti gözlerimin önünden,
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




çok yazım hatası var!!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta