Ankara,
Çölün ortasında beton binalar,
Bodro mahkümü insanlar.
Ruhumu sıktıkça sıkar,
Gülmekten uzak sahte kahkahalar.
Neyini bekleyeyim? hani gelse dediğin bir şey.
Yazını da kışını da bilirim.
Ne kışın kartopuna,
Ne yazın menekşene değdi elim.
Bir hicran alır beni götürür uzaklara
Bir çekilmez dert oldun benim için ankara
Kayıt Tarihi : 17.5.2002 08:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!