Ankara Şiiri - Zafer Sarıkaya

Bir akşamüstü
Oturup koltuğuma usulca
Ankara'yı seyrediyorum.

Gün batıyor şehrin bir ucunda
Bir ucunda Hisar kalesi
Varoşlardan uzanıp sessiz
Yükseliyor binalar sade beton.
Atakule sanki bir
Topluiğne başı gibi karşımda
Ve Anıtkabir ışıl ışıl.

Kızıl bir aydınlık
Sarmış sanki şehri
Sokak lambaları yavaş yavaş
Yanıyor yoksul
Ve tüm cep zenginlerine.

Ve göremediklerim,
Sakarya caddesi cıvıl cıvıl
Sohbetler ve
Gitar sesleri karışıyor
Sokak çocuklarının
Sessiz çığlıklarına!
Sen karşımda hiç böyle durmamıştın Ankara...