Ankara Şiiri - Ertugrul Gazi

Bir sonbahar günü
Bir eylül sabahında açıyorum gözlerimi sana
Tutuyorsun ellerimden
Ve geçmişe doğru bir yolculuk başlıyor

Yavaş yavaş kendine benzetiyorsun beni
En başta yaşamayı senden öğreniyorum
Sonra konuşmayı öğreniyorum
Henüz seninle konuşamıyorum
Aradan biraz vakit geçiyor
Seni keşfetmek için yürümeye başlıyorum

Ufak bir mahallede
Bir okul veriyorsun bana
Okumayı öğreniyorum
Gecelerindeki yitik şiirleri
Hayatım biraz daha anlam kazanıyor
Yavaş yavaş büyüyorum
Kendimi senin kollarında buluyorum
Artık bazı şeylerin farkındayım
Seninle konuşabiliyorum
Bana yenilikler kazandırıyorsun

Acılarımı sevinçlerimi
Herşeyimi seninle paylaşıyorum
Dönüp bakıyorum geriye
Bana verdiklerini kazandırdıklarını düşünüyorum
Kaybettiridiklerini ya da hiç vermediklerini düşünüyorum
Geçen ömrüme sevgili vermiyorsun
Aşkla hiç tanışmıyor yüreğim
Ama sevmeyi biliyorum seni

Benim için herşeyden güzelsin
Gece oluyor
Kimsenin göremediği siyah saçlarını görüyorum
Gökyüzünde yıldızlar gözlerin gibi bakıyor bana
Mevsim sonbaharsa bir rüzgar esiyor
Düşüyor dalından yapraklar
İlkbaharsa yağmur yağıyor
Yeşeriyor bütün ağaçlar
Rüzgarın tüm hüzünlerimi siliyor
Yağmurunla içimi döküp ağlıyorum
Hayat veriyor doğan bana

Kar yağıyor beyaza bürünüyorsun
Sana bakınca içimde tuhaf bir sevinç büyüyor
Mevsim ne olursa olsun
Gece ya da gündüz olsun
Hiç farketmez
Sen benim için her halinle güzelsin

Bazen soroyorum sana
Seni benim kadar seven varmı diyorum
Aldığım cevaba üzülüyorum
Seni başkalarıyla paylaşmak istemiyorum
Ama paylaşmak zorunda olduğumu biliyorum
Olsun dedim ya
Beni zirvelere çıkarsanda
Rezil edip karanlığa atsanda
Öldürsende seni seviyorum
Sevmekten de vazgeçmeyeceğim
Ben bütün güzelliğimi sende buldum

Dışarı çıkıyorum
Geziyorum sokaklarını caddelerini
Seni kirletenlerle savaşıyorum
Kimse görmüyor güzelliğini
Hepsi bir bahane bulmuş kendine
Bitirmek için seni

Kimisi düzeni bozuk diyor
Kimi trafikten şikayetçi
Kiminin sevdiğini almışsın
Bazıları doğuştan şikayetçi
Hiç birisi sevdiği gülün dikenine katlanmıyor
Herkeste bir bencillik var
Güzel olanı yaşatmak için uğraşmıyorlar

Şimdiye kadar söylemedim adını
Bahsetmedim kimseye senden
Seni sevdiğimi senden başkası bilmedi
Yalnız bıraktın beni
Çaresiz gecelerine sığındım
Yılmadım seni sevmekten hiç bıkmadım

Döneceğimi bilsemde
Senden hiç ayrılmak istemedim
Ne yazık şimdi ayrıyız
Sensiz kimse anlamıyor beni
İnsanın nefesini titreten
Ayazını bile özledim

Uzaklardan sesleniyorum sana
Sana döneceğim günü bekliyorum
Sende beni bekle
İsmini duyduğumda içim eriyor
Toprağına ayak bastığım gün
Yeniden doğduğum gündür
Ben sende kaldım
Ancak seninle olunca tamamım
ANKARA.....