Anka-ı Aşk Şiiri - Merve Sühan

Akşam ince bir sızı halinde sızıyor içeri
Gün batımına beş kala zorluyor ağrılı bir sancı kalbi
Bir hançer gölgesi düşüyor üzerimize
Kalp nasıl anlatsın bu kelamı şimdi!

İnce bir ayrılığın habercisi bu
Ilık ılık damarlarıma dolan
Anka-ı Aşk yolunda.
Sahi! Hangi şehrin,

hangi sokağını sevindiriyorsun şimdi

Seni arıyorum, gözümün gördüğü her yerde
Düşüncelerim beyhude bir boşlukta şimdi.
Sesinin huzuruna karıştığımdan beri başka ses işitmek istemez olmuşum
Anlıyorum. Anlıyorum çünkü;
Senden sonra tüm sesler değişmiş gayrı

Bu hikâye’ de Neredesin diye sormuştun?
Bir yara gibi sızlayan kalp ağrısının eşiğinde
Bilinmez bir yoldaymışım
Birer düş damlasında, birkaç gün de mutlu habercilere dönüşen
İçindeki O kız çocuğuyla barışan
Kalbi yeniden dirilen bir Anka'ymışım

Kalbinin kırıklarından dağ olan bu kadını
Yüreğinin ince yerinden sarmıştın
Biliyorum, İncinmişsin! İncitmişim!!!

Boyları kırık söğüt dalları arasında
İncittiğim yerdeyim, bilmeden
Bilesin ki incittiğim o kalbin
Sessizliğindeki huzuradır vuslatım
Duy, anla kalbimin içindeki hüznü