Anımsıyorum Şiiri - Arif Mercan

Köy uyumuştu
Uçsuz bucaksız görünen karanlıkta
Yıkıntılar bulanık bir şekilde belli oluyordu
Karanlıkta köpekler uluyordu
Eski uzun geceleri anımsıyorum
Yaz geceleri açık pencere
Ihlamur ağaçlarının kokusunu taşırdı odama
Yalnızlığımı unuttururdu birazcık da olsa
Gençliğimin unutulmuş yıllarını anımsıyorum
O yıllarda hüzünlü güz ve kış gecelerini ne denli sevdiğimi
Paltoma sarılıp yalnızlığımın ve karamsarlığımın her damlasını
İçime doldurarak nasıl her gece yarılarına dek
Yağmur çamur demeden dolaştığımı anımsıyorum
Geceleri o tatlı ay ışığını
Sahil boyu yalnız dolaşmayı
Hele o gece yarısı rüzgarı, denizin şırıltısını
Uçsuz bucaksız, ara ara ışıklı, karanlık geceleri anımsıyorum