Düşmanmışsın bana düşen gölgen bile acıtmakta.
Acısa bir yanım baksa; senden gelen hançer var.
Sen artık hiçbir şeyim değilsin ey zulmüm ve acım.
Aşk, sevda değilsin benim zannımmış, pişmanlığım.
İhanetiyle yüzleştiğim prangam ve acının kendisisin.
Yığdım dertlerini üstüme ben, attım içime hep içime.
Ufacık üflesem kırk yıl rüzgârda kalmış gibi oldun zatürre.
İnsan elbette etten kemiktendir, bunu ben bilirim.
Parmağını kendisi için oynatmayandan ne beklerim.
Tükendim karanlık çılgın fırtınalardan, yazgım saydım.
Bir söze uymak benim için onur hep kabullendim.
Ahdini unutan kim olursa olsun yanıma uğramasın.
Kenan Gezici 22/10/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 22.10.2025 12:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!