Anımsa. Şiiri - Zeisep Ws

(Sıradan salı günlerinden biri şiirimin 2. Bölümüdür.)
29 Nisan 2025
Aşık olduk,canım yandı,yarım kaldık,saçmaladım,çocuk olduk.Güç,canda damarda değil,ruhta gözde.Bıkkın ve sade.Artık uğraşmaya gerek olmadığını anlamış bir avare.Aşık oldun mu sen de?Oldun olmadın,gördün görmedin.Anlayamadın,o bir geçrek de...Neyse.Cızırtı sesi,açık kalmış radyo yine.Frekansı buldum,sert şiirler,tek eksik sen.Özlemişimdir belki de... Gözlerim ağlamaklı,hafızamda sesin kalmış,gökyüzü,sen,belki bir şişe ve bir küllük,bir türkü ve de bir kürkü harcadığımız o gece.Pişman mısın sen de...?Yazmak istemediğim her sabah buluyorum seni kendimde.Beni öldürdün!Bari cesedimi yalnız bırak!Bırak beni de herkes gibi geride.Uzak kalalım,utan yüzüme bakarken her seferinde.Saplansın hançerler,patlasın bombalar kalbinde.

Uzun uzadıya yazdığım kağıtlar,tartışmalar,metinler.Hissediyorum en derinde.Sen benim annemin saçlarını yaktın gözlerim önünde!Utan,utan.Varoluşundan utan.Pişman değilsin görüyorum onu gözlerinde.İnsan hata yapar,seninki suikast planından hallice!Ama olsun,affettim ben seni içimde.Umarım yaşamadan ölemezsin altmış beş yılım.

Umarım karşılaşırız tekrar,zıt rollerde,sıradan bir salı gününde.