Anımda Şiiri - Can Elif

SEN
Ne çabuk affet deyip geçtin ki,
Ne çabuk ezanlar ki dünya yeryüzüne gülümserken güneşinden geçtin!
BEN
Sabrı sukunetinde kalbinde vefanda vicdanında diledim .
Mahsumun anlamını idrak edene kadar düşündüm
Sevginin yüceliğinde kalbine yalvardım lütufdun ulan lütuf çiçek açtırdığın umuduma güneştin hep ,
SEN
Yağmurun damlalarından esen rüzgarımdan mı geçtin mi !
Bizden benden senden ruhumdan varlığımı ne çabuk kulakların duymamışken !
BEN
Yağan yağmurun tanelerince yeryüzüne umut oldun duamsın gülüşüm sana ait yeryüzü güneşinden geçmez !
Yoksa güneşsiz toprakta filizlenmez .
Gidiyorum tan vaktinde her adımımda ezanlar sahit ki ufkumda her zerrem de cennetin mi yoksa cehennem mi diye yanıp sönüyorum gülüşündeki sükunetinde durulabiliyorum..