Anılarım Şiiri - Yusuf Kemal Çetin

Bazen çok durgunlaşıyorum.
Eski Anılar geliyor aklıma.
Çoçukluğumdan bu zamana,
Ne çok geçmiş değişmiş herşey.
Dün gibi.
Aklımda hep çoçukluğum,
Çoçukluk arkadaşlarım.
Herkez dünyanın dört bir yanına dağıldı.
Kimileri göç edip öldü,
Sizlere ömür.
Kimileri hala hayatta,
Çok şükür.
Eski Anılarımı andıkça,
Beni rahat bırakmıyor hüzün,
Üzgün oluyor yüzüm,
Herşeyi herkezi çok özlüyorum.
Duygularım ve sözlerimle edebiyatlaşıyorum.
Benimle bir kalan Anılarım,
Birde benimle yaşayan canım sevdiğim.
İnsanoğlunda kim Anılarını unutmamışsa,
O insan bu yalan hayata dalmamış demektir.
İşte bazen durgunlaştığımda,
Hüzünlü Anılarımda en çok buna seviniyorum........

18/12/2006
p.tesi