Anılarda Yaşat Beni Şiiri - Ali Kenan Erdem

Anılarda yaşat beni,
Ben demek sen demekse,
Bir küçük kız buğusunda gözleri,
Ümit aşılar zamana çisil çisil...

Anılarda yaşat beni.
Geri gelsin huzur, gittiği yerden...
O meş'um zamanlarda titrek seslerinde,
Bir masa tenisinde tık tık düşerken top,
Bir falso alışındayken zaman,
Sımaç çekipte ters köşeye,
Ters köşe olayım hüzünler düşsün usumdan.

Anılarda yaşat beni.
Tren garı telaşlarında,geçmeyen zamanlarda.
Bitmeyen saniyelerde bitir beni.
Bir dost kuçaklayanı kadar sabırsız,
Sevda kokusu gibi cana dolan...
Buğulu fotoğraf karesi gibi özlenen,
Kucaklanıp sarılan, ince bellerde dolanan,
Bir yanık gönlün kollarında yer alan...
Hasret olup çağlayan,
Tütün olup yakan,
Misk'i amberlerde yaşanan.
Anılarda anlat beni.

Ayasofya yokuşunda yanan ateş,
Sultanahmet meydanında, el ele dostluk,
Süleymaniye silüetinde titreyen yürek ol.
Kıvrımların aralayıp,
Gönlüne düşür beni.
Anılarda yaşat beni.
Gönlün kabarsın.
Sel olsun çoşkun.
Anılara anlat beni.
Sönmesin ateş.
Küllerini uçurmasın yeller...

Anılarda yaşat beni...
Anılar kokun duysun.
Bitsin hüzün,kaos ve gizler,
Sen ve ben,olalım gerçek bizler...