Anılar... Şiiri - Fatoş Salman

sabah çayımı yudumlarken dalıp gitdim uzaklara
ta....çocukluguma nasıl güzel günlerdi o günler
kavganın içinde açmışdım gözlerimi
sokaklar nasıl çoşkuluydu heyacanla izlerdim gördüklerimi
neler görmüyodukki sokaklarda
helede bizim sokak
artvin ve kütahya talabe yurtları yanlarında kız yurtları
ordaki abiler,ablaları gördükçe çoşardım bende
bazen slogan atarlar halaylar çekerler
bazende kanlar içinde görürdüm onları
ögrenci olmak böyle bir şey diye düşünürdüm
arada misafirleride olurduk anlamadıgımız derslerimizi sormak için
anlatırlar ögretirlerdi hiç bıkmadan
ama bir gün duydumki o abilerden birisi vurulmuş
kan gerekliymiş
hiç düşünmeden gitdim yurda
11 yaşındaki aklımla ben kan vermek istiyorum lütfen götürün beni
bana sarılıp agladılarr bir yandanda olmaz küçügüm sen çocuksun dediler
ama içlerinden birinin dedigini hiç unutmadım
geliyor be geliyor yepyeni pırıl,pırıl devrimciler geliyor
kavganın şafagında vurulanlara selam olsun
o kız şimdi yazıyor sizi utandırmadı
ve hiç bir zaman zulme,haksızlıga boyun egmedi
özgürlüklere yelken açdı çicek çicek
özgürlük çicekleri hiç bitmeyecek