Anıl Erkmen Şiirleri - Şair Anıl Erkmen

Kaktüsün açtığı çiçeği görene dek,inanmazdım insanların değişeceğine...

Öyle dolu oluruz ki bazen,
yüzleşemeden daha kendimizle,
o garip matemi sarar bizi çaresizliğin
Konuşmaya kalksan karışır kelimeler...
Ağlamaya çalışsanda kurudur göz bebeklerin
Öyleyse gülmek...gülmek zaten ölmektir...

Son gecende bitti bu şehirde
elveda bile demiyorsun giderken
arkadaşlarına sarılıp öperken,
kıskandığımda;
bir bakışınla avunmamı istiyorsun sanki benden!
Kırık kalbim ve gözümdeki yaşlarla bakakalıyorum ardından..

Okudun mu bikere şiirlerimi
Sana yazdığım o duygu dolu sözleri
Uğruna döktüğüm gözyaşlarımı sen
bilebildinmi ki bunları....

Sen beni tanımadın ki....

gitti kaybettim...
öyle sandım...
geri döndü...
sandım kazandım...
bu yüzden bekledim...
sandım pişmandır...

Biri söyledikten sonra,farkettiğin güzelliğin bir anlamı yoktur....

Git gide azalıyor gücüm
Her bağrışımda yok oluyor nefesim
İçimde bir deniz kudurmuş çırpınıyorum
Arada bir kafamı çıkarıp görünüp gidiyorum

Bir ara sesini duyar gibi oluyorum

Kuytu bir köşedeyim şimdi,
çekildim sular gibi toprağıma dağıldım
toplanabilmek için..
Yüzünüzdeki o kaşları çatık,
çirkin ifadenizi görmemek için
ya da attığınız o meteliksiz kahkahalara

Ağzımdan çıkan her söz sana olsun istiyorum

Gideceksen dönmek için,

sözlerimi al da git …

Unuttum anne söz unuttum
ama söyle o kıza
bir daha gözlerimin içine
öyle bakmasın...