Birisi bön bön  baksa,
	Saf salaklığa yorumlar...
	'Angut  angut durma! '  deriz,
	Ardından da güleriz...
	Diğer tarafta,
	Eşi hastalanınca,
	Başucundan ayrılmayan,
	Sadakatiyle Hak'ka ayan...
	Eşi aç kalmışsa, birlikte aç kalan
	Bir kuş yaşarmış! 
	Adı  ne şahin, ne de kartalmış
	Sersefil  ve korkak bir kuş varmış,
	Adı: Angut kuşu...
	Öylesine bağlıymış ki,	
	Eşi ölünce...
	Başucundan ayrılmaz,
	Kimseyi yanına yaklaştırmaz,
	Şahin kesilirmiş,
	Angut kuşu...
	Eşinin başucunda,
	Yemeden içmeden kesilir,
	Ölene  kadar bir yere gitmezmiş,
	Angut  kuşu...
	Şu yalan dünyada,
	Uzatıp da ölümün  yasını,
	Kaç canlı terk eder  dünyasını? 
	Sadakatine  bravo! 
	Vefalı Angut kuşu...
	Kuşların angutu buymuş meğer! 
	İnsanoğlunun kullandığı,
	Angut bir başka türlü...
	Kuş angut da olsa,
	Böylesine sadık...
	Böylesine pek duyulmadık,
	Vefa ile ard arda giderken,
	İnsanoğlu  daha çok utanmalı,
	Bence,
	Biribirine angut derken! ...
Kayıt Tarihi : 27.4.2007 23:15:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



TÜM YORUMLAR (2)