Okula gönderdin, çanta sendeydi,
Düşer diye eli, senin eldeydi,
Nasıl da bakıyor diye dildeydi,
Ayrılıp gitsen de sen anasıydın.
Mal mülk vardı ama ilim her şeydi,
Okumalı, okumalı hep derdi,
Neticede hasret kaldı gönderdi,
Ayrılmak çok zordu, o bir anaydı.
Oğul ona, o oğluna dayanmaz,
Sabahları yalvarırdı, uyanmaz,
Kızar bağırırdı, vurmaya kıymaz,
Koklardı gül gibi, öğle anaydı.
KAYATURAN mezar taşın olsaydım,
Baş ucunda hep ayakta dursaydım,
Ziyarete gelenleri sayaydım,
Kardeş idin, ablaydın, anaydın.
(23.03.2007-Saat:09.07)
Şevki KayaturanKayıt Tarihi : 3.1.2008 23:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
2004 Yılı Nisan ayında elim bir kaza sonucu kaybettiğim, dünya tatlısı canım ablam Dürdane ve eniştem Duran’ın geride bıraktıkları biricik çocukları genç delikanlım dediği Kamil'e ne kadar düşkün olduklarını bildiğim için ona yazmış olduğum bir şiirim.Ruhları şad olsun.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!