Harun Tolga Peker
Uyandım.
Seni düşüneceğim vakitleri çıkarıp aklımdan
Şömineye yakın olan
Masanın üstüne bıraktım hafifçe.
Acımadın değil mi?
Üşümezsin korkma,
İçimi yakıp attım...
Üç nokta koydum
Yastığının başucuna,
Uyandığında iç onları,
Tek tek ama,
Malum bahar havası çarpılma..
Ve unutma;
Bu havalarda sert olur cümleler,
Karadeniz gibi hırçın,
Ateş kadar sıcak,
Kutuplar kadar soğuk...
Dikkat et!
Rutubetten nemlenen
Kenarları paslı bir makas ile
Darp edilmiş
Çocukluk fotoğrafımızı koyuyorum
Göz ucuna,
Beni siktir et
Kendine iyi bak..
Seni seviyorum ile başlayıp
Hoşçakal ile biten dudakları
Sakın öpme!
Darılırım...
Asla esen rüzgara sırtını
Dönme;
Hasta olur,toprağa düşersin
Üzülürüm...
Aynaya bakacak bir yüzün
Kalmaz..!
Çünkü, cehennem sıcak olur
Makyajın akar,
Rezil olursun,
Ağlarım...
Sigara kokan bir nefese
Lütfen konuk olma,
Rengin sararır
Yavşak bir papaz gibi
Kokarsın,
Bir daha sarılamam...
Güzel ağırlayamaz seni,
Çirkinleşir yüzüne tükürürüm!
Sakin ol,
İyiyim ben..
Sadece;
Tuttum çocukluğumun elinden annesine gidiyoruz...
Sen olduğun yerde,
Ben öldüğüm yerde,
Hoşçakalalım...
Kayıt Tarihi : 26.11.2011 13:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sabah İsyanı

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!