Havada kan ve barut kokusu,
Bir ana ağlıyor...
Bilmem kaçıncı sortide
Vurulmuş,
Üzerine titrediği yavrusu,
Gözlerinde ölüm korkusu
Uzanmış boylu boyunca yatıyor...
Millerce uzakta
Bir başka ana,
Korkusu yok ölümden yana...
Yüreği zaferden pır pır,
Hazırlık yapıyor mutfağında
Dilinde zafer türküleriyle
Savaştan galip dönecek oğluna..
Televizyonda bir resim,
Altından hızla geçiyor
Alt yazılar...
Ansızın
Yüreğindeki sevinç
Dönüşüyor acıya.
Çaresizliğin yükü
Binince dizlerine
Gözlerine yaşlar doluyor,
Yığılıyor olduğu yere,
Başlıyor ağıt yakmaya...
Şimdi
İki ana ağlıyor
birbirinden uzak,
İsyan ediyor iki ana
Aynı acımasızlığa...
Kaybetsede,
Kazansada,
Sadece anası ağlar adamın
Sadece ağıtlar yakılır
Savaşta.....
GÜLSEREN ONAY
Gülseren OnayKayıt Tarihi : 1.7.2005 10:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir şehir vardı yeller eser yerinde
beş şehir vardı yeller eser yerinde
yüz şehir vardı yeller eser yerinde
şiirler yazılmayacak yok olan şehirlere
şair kalmayacakki ,,,,,,,,,,
şehirler yok oluyor ,,,,
şiirlerde yazılıyor
hatırlamadığım çocukluğumda
gül memeden emdiğim
bi anam olmadı
hatırladığım yaşamda
dizlerine başımı koyduğum
çok güzel yaşmışsınız,
bende acizane
yetimlik bu işte
hatırlamadığım çocukluğumda
gül memeden emdiğim
bi anam olmadı
hatırladığım yaşamda
dizlerine başımı koduğum
çok güzel yaşmışsınız,
bende acizane
yetimlik bu işte
Şu, ölmemek derdinde,
Şu diğeri,
Öldürmek niyetinde
Ana, elbet, anaydı,
Her halükarda acı;
O iç yakıcı sancı,
Onaydı...
TÜM YORUMLAR (15)