Anafor Hayat Şiiri - Ecir Demirkıran

ANAFOR HAYAT

Gençlik inci gerdanlık kıymeti, bilemedim
Sonbahar ruzgarları savurdu son fasılda
Kederlenir duygular, geçmişi silemedim
Toprağa düşmez cemre, ruzgar ölür aslında

Hüzün çöker geceme, efkarım yarılmıyor
Geçti yıllar mevsimler, ne haldeyim bir bilsen
Perdelermi kararmıs, gündüze sarılmıyor
Günah penceresine, günahsız bakılmıyor

Bilmece içindeyim, sahne boş ışık sönük
Çaresizlik içinde, çare arar gibiyim
Nerede sevdiklerim, neden sırtları dönük
Sanki fani dünyanın, dönen sonsuz dibiyim

Dostların bakışları Sonsuzluk noktasında
Ufukta fırtına var, dip yerinde nerdeyim
Resmin küçük bir nokta tartılır darasında
Terki diyarda sözüm, hırçın akan yerdeyim

Bu çelimsiz duygunun, sarmalında beklerken
Dağılmış bir haldeyim, isyan lutuftur bana
Boynumun bukülüşü, kaderden mi dilerken
Hayat kefen içinde ölüm damladı kana

Döndük ruh alemine secde eder kainat
Bir başka boyuttayım, hayat düzen son nokta
İlahi hüküm senin budur gerçek hakikat
İman ettik o günde, varlık dirildi yoktan