Anafor Şiiri - Ali Kemal Turan

Düşmüşüz yaşam denen,
bir anafora,
herkes birbirine sarılır;
anne çocuğa,
çocuk anneye,
baba aileye sarılır,
aile babaya,
sevgililer birbirine sarılır,
güzel yüzü bu yaşamın,
anlam katan yüzü...
Birde karanlık girdabı var;
Zalim zulme sarılır,
paragöz paraya,
üçkağıtçı
bin bir numaraya...
Yaşadım,
dolu dizgin bir hayatı,
sevincim güzeldi,
neşem hep güzel...
öfkem hep güzeldi,
üzülmem güzel...
senin adın ise,
hep özeldi,
hep özel...
Şimdi;
bir derin uykuya,
yatmak isterim,
uykum mu geldi
yoksa;
ben mi yoruldum,
bilemem...
Üzerimden tonlarca yükü,
atmak isterim,
yük mü ağır geldi,
ben mi yoruldum,
bilemem...