Anafarta Şiiri - Efe Can Doğan

Hep merak ederdim
Yalnızlık nasıl bi içkidir diye
Denemem dedikçe zorladı herkes
Bir kereden bişey olmaz
Kedere kadeh tokuşturdum bugün
Alçakçaymış birazda
İnsanı uykusuna dalmadan yakalayan.
Sorgularsın istemsizce
başını koyduğun yastığı bile
Ve yıldızları sayabileceğim bi gece olsa keşke sana
Belki hepsini sayardım tek tek
Böylece ömrüm bi çiğ tanesi kadar değersiz olurdu
Zaten insandan bahsetmiyorlar mı
Koca evrendeki hiçliğinden
Bende bi hiç olurdum diyorum işte
Göğüs kafesim parçalanırcasına bağırırdım
Herkes aynı dilde konuşsa
Dünya yuvarlak olmazdı
Dümdüzde olmazdı
Tüm insanlar
Aynı renk olsalardı.
İçimi acıtan
Bu şifreyi sende biliyordun
Güneşte sana küskün
Telefonlar çalmıyor artık
Tülay ablanın bahçesindeki erikleri
Çalmıyor mahalledeki haylazlar
Martılar sigarayı bıraktı
Gevrek kusuyorlar sağda solda
Boyunu eğmiş voltalıyorum bende gökyüzünde
Bir umut köşebaşı torbacı arıyorum
Yükselmesi gerekiyor martıların
Kafaları düştükçe
Daha da yükseğe çıkmaz
Aranıza gelmek istiyorum bende
Sizlere sarılmak.