Başaklar boy atmış, benzi sararmış
Sunmuş cömertliğin engin tarlalar
Toprağın bağrında ne de hoş durmuş
Üzüme tomurcuk kabartmış bağlar
Nasırlı ellerle çabalar durur
Kıyında köşende, köylü çocuklar
Her anı güzel bir beste uydurur
Boyandıkça kızıl kana ufuklar…
Dünyadan haberi hiç yokmuş gibi
Bütün saflığıyla döner bir çoban
Akşam olup yere inince sini
Günün yorgunluğu son bulur o an
Gönlü nadastadır, sevmekten yana
Kıraçlarda yanık bir endam arar
Karşı koyaraktan kirli zamana
Aşkta bile en rast bir makam arar…
Tabiatın aksi yüzüne vurur
Gönlüne geleni aklı çemkirmez
Ekin toplar, rüzgâr olur savurur
Yalan hile bilmez, dolap çevirmez
Mazisi şan dolu, atisi ümit
Kimsesize kimse, sahipsize el
Nizamı alem der, öder çok bedel
Ama vatanına sevdası en üst…
Kayıt Tarihi : 29.5.2010 13:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!