Istanbul Bakirkoy 7Aralik
Anadolu
Bir haritanın ortasında duran toprak değil yalnızca
evlerin iç avlusu, tandırın ılıklığı, göğsün en derin odası.
Sabah, köy çeşmesinin bakırına düşen ilk ışıkla uyanır,
öğle, kervansaray gölgesinde yumuşar,
akşam, ocak başında demlenen sabrın kokusuyla derlenir.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta