Anadır Şiiri - Muammer Yalçın

Ana gibi yar mi olur baba gibi diyar mı?
İnsan olan ağlatıp analara kıyar mı?
Anadan başka kimse feryadını duyarmı
Senin için bağrına taş bağlayan anadır

Seni bin bir ızdırap cefalarla doğuran
Gecesi gündüzünü karıştırıp yoğuran
Diken batsa eline feryat edip bağıran
Ciğerini ateşten köz dağlayan anadır

Senin için gözünü uykulardan ayıran
Sana kol kanat gerip kurttan kuştan kayıran
Kendisi açken bile önce seni doyuran
Üzerini örtüp hem bez bağlayan anadır

Zindanlarda olsanda bir mum yakmazlar bile
Düşsen kaldırmazlar ki dönüp bakmazlar bile
Irmak olsa kururlar sana akmazlar bile
Ardın sıra sel olup tek çağlayan anadır

Evlat sen ihmal etme ölmüşünü sağını
Yeşert yalan dünyada bahçesini bağını
Götürür seni inan takip et ayağını
Cennetlerin yolunda iz sağlayan anadır

Yalçınım der efkarın olsada bölük bölük
Halini soran olmaz geliverip bir soluk
Derler ki elde ki dert sanki duvarda delik
Ardın sıra ağlarsa tek ağlayan anadır