Anacığım Şiiri - İbrahim Doğruöz

Benim güzel anacığım
Sevdam benim
Şimdi sensiz
Seni satırlarda arıyorum
Oturmuş ranzama
Sana mektup yazıyorum

Bekle beni anacığım
Bir gün geleceğim
Biliyorum elim yüreğinde
Af çıkacak diyorlar
Belki de bu mektubu ben getireceğim

Gözlerim açık
Bir an hayal görüyorum
Bir toz bulutu içinde
Beyaz altın üzerine binmiş seni bana geliyor görüyorum

Kağıttaki damlalara bakma anacığım
İnan ağlamıyorum
Göz yaşlarımı
Sana kavuşmama saklıyorum

Seni, seni canımdan seviyorum
Şimdi mektubuma ara veriyorum
Hücre kapısı vuruluyor
Belliki yoklama var

Bir gün daha geçti senden uzakta
İşte upuzun kara bir gece daha
Artık
Hayallerim de aydınlatmıyor gecelerimi.
Bir tek
Varlığın güç veriyor bana

Sevgin dayanma gücü katıyor
Dört duvar bir demir kapı
Üstüme kapanacak sevgin olmasa

Gene de yaşıyorum anacığım
Yaşamaya mecburum
Gelecekteki güzel günler için
Seni
Boynu bükük, meyvesiz ağaç gibi
Oğul hasretiyle yakmamak için
Uzakta da olsam görmesen de yüzümü
Senin için anacığım
Senin için yaşayacağım.....