dört yaşında bir çocuk
Annesinin mezarının başında
Elinde bir gül çiçeğiyle ağlıyordu
Ana Ana kalk sana dül getirdim
Yapma yavrucak kalbimi deldin
Sen ananın mezarını nasıl bildin
Sen nasıl samimi bir duyguyla geldin
Ana ana kalk sana dül getirdim
Kalbim parçalandı pare pare
Sen nasıl geldin bu mezara
Boyun eğmişiz biz bu kadere
Ana ana kalk sana dül getirdim
Defalarca sesleniyor annesine
Annesi almıyor yavruyu sinesine
Çok üzüldüm çocuğun duygulu sesine
Ana ana kalk sana dül getirdim
Tahsin çocuğun sesi kulağımdan gitmedi
Hayat bu insanlık hala bitmedi
Annesi o çocuğa hala cevap vermedi
Çocuk ana kalk sana dül getirdim
Tiran: 24.12.2023
Kayıt Tarihi : 31.10.2025 21:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi: Annesi vefat eden üç beş yaşlarında bir çocuk annesinin mezarına bir dal gül getirmiş samimi bir duyguyla o gülü annesine vermek istiyor. Peltek diliyle güle de Dül diyor. Ben bir baba ve bir şair olarak bu tabloya çok üzüldüm.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!