Her kim olsan da, ana ve kuzuları,
Sizce böyle mi yazılmıştır yazıları,
Bal tutanların azgın tazıları,
Yem olarak görür işte bunları.
Duvar dibini mekân tutanlar,
Kar kış demez orada yatanlar,
Kuru ekmeğe muhtaç olanlar,
Kader der, görmez onu soyanları.
Makberi garip mezarlığında,
Kim duyar şafak karanlığında,
Kardan yorgan vardır yanında,
Belediyedir kabre koyanları.
Sözüm sonradan görmüşlere,
Önceden görenler tanımaz bile,
Sendeki, ondaki bak şu kadere,
Tanırsın, sen gibi ölü soyanları
Kayıt Tarihi : 4.6.2017 11:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İstanbul Sur dibi olabilir, karlı ortamda çocuklarını bir kütüğün üstünde besleyen ana fotoğrafıdır dayanak
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!