Aramak güzeldi ucu kıvrık defter sayfalarında.
Sonra kara kazanlar kuruldu ben vardım içinde.
Yalnızlık mıh gibi sol yanımda göğsümün üstünde.
Çivilendi siyah çizgilere yazmaya, çizmeye inandı.
Bulamaz olduk, tutacak öpebilecek mahsunca el.
Yalanla, iftirayla duramayan aşk gitti, binlerce el.
Bilecektin kıymetini, değerini şimdi diyenin kalmadı.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta